woensdag 5 december 2007

De Waddenzee en de Werelderfgoedlijst van Unesco

De veelzijdige en unieke vogelpopulatie

Nederland meldt de Waddenzee mogelijk aan voor de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Het kabinet spreekt er vrijdag over. Naar verwachting zal het instemmen met de officiële nominatie van het gebied.

Op de VN-lijst staan meer dan 800 wereldwijde erfgoedstukken die worden beschouwd als uniek en onvervangbaar, zoals bergen, kerken, kloosters, natuurgebieden, met een bijzondere culturele, natuurlijke of historische waarde.

Met een plaatsje op de Unesco-lijst, waarop bijvoorbeeld ook de Grand Canyon, het Great Barrier Reef, het Yellowstone Park en de piramides in Egypte prijken, hoopt het kabinet meer toeristen naar het Waddengebied te lokken. Daarnaast zou het ook gaan om het prestige.

In Nederland staan onder andere de molens in Kinderdijk, het Rietveld Schröderhuis in Utrecht, de Stelling van Amsterdam, de Droogmakerij de Beemster, Schokland en ook de historische binnenstad van Willemstad in Curaçao al op de lijst.

Er is eerder voorgesteld om de Waddenzee aan te melden, maar de voormalige minister Veerman wees dat af na verzet van de Waddeneilanden.

De voordracht is opmerkelijk omdat de eilanden zich lang verzet hebben tegen plaatsing op de werelderfgoedlijst. De eilandbewoners vrezen voor nog meer beperkende maatregelen. Zij vrezen dat de Waddenzee een soort openluchtmuseum wordt.

Maar er is beloofd dat de Unesco-status geen extra beperkingen met zich meebrengt. Op de eilanden zelf zouden er nu geen bezwaren meer te horen zijn. Het uiteindelijke besluit wordt genomen door de Unesco, de United Nations Economic, Social and Cultural Organisation.

De Waddenzee is een gebied tussen Esbjerg in Denemarken en Den Helder en heeft een lengte van 500 km en is gemiddeld 20 km breed. In Nederland liggen de provincies Noord-Holland, Friesland en Groningen aan deze binnenzee.

Het gehele gebied betreft de binnenzee tussen de Waddeneilanden en de Noordzee aan de ene kant, en aan de andere kant het vasteland van Duitsland, Denemarken en Nederland.

Typerend zijn de tijdens eb droogvallende zandplaten, gescheiden door meer of minder diepe geulen, en de vele schelpdieren en vogelsoorten die hier hun leefomgeving hebben. Ook zeehonden krijgen in de Waddenzee hun jongen.